Jeffrey’s Cinema #6

SOY CUBA     1964

(I am Cuba)

Geregisseerd door Mikhail Kalatozov

141 minuten

Spaans gesproken met Engelse ondertiteling

“Don’t avert your eyes. Look! I am Cuba. For you, I am the casino, the bar, hotels and brothels. But the hands of these children and old people are also me!”
– Yevgeni Yevtushenko

Deze unieke collaboratie tussen Russische regisseur Mikhail Kalatozoy (The Cranes are Flying), en de dichter Yevgeni Yevtushenko dramatiseert de condities die leidden tot de Cubaanse Revolutie in 1959. Oorspronkelijk gemaakt in 1964, zag deze film een heruitgave in 1995 door de gezamenlijke inspanning van Scorsese and Francis Ford Coppola. SOY CUBA bevat één van de meest bijzondere en fascinerende stukjes camerawerk in de filmhistorie.

I Am Cuba speelt zich af in de late jaren ’50 wanneer een groep studenten, arbeiders en boeren zich mobiliseren om het corrupte regime van dictator Fulgencio Batista om ver te werpen. De film is verdeeld in vier sequenties. De eerste verbeeldt de Amerikaanse casinos en bordelen in Havana. De tweede laat een boer zien, die zijn suikerriet velden in de brand steekt na het horen zijn land af te moeten staan aan de American United Fruit company. Een volgend deel beschrijft de onderdrukking van studenten en dissenters op de Havana University. De laatste reeks scenes verbeeldt hoe de bombardementen van de bergvelden leiden tot de aansluiting van de boeren bij de rebellen. De laatste scene is een opmars in Havana om de revolutie te verkondigen. De film is een klassiek stukje film historie en wat het nog beter maakt is dat de film niet alleen revolutionair is in thema maar ook in stijl.

In zwart wit beelden en acrobatisch camerawerk zijn sommige van de shots zo vervormd en desoriënterend dat het haast niet te geloven is. In één continuüm, stijgt de camera op van een hotel dak naar de Havana skyline, daalt een paar verdiepingen, wurmt zich een weg door de feestgangers langs het zwembad en neemt je vervolgens mee voor een baantje in het zwembad. (Paul Anderson was zo onder de indruk van dit shot dat hij hier een tribuut aan verwerkte in Boogie Nights). SOY CUBA is een openbaring, onbevreesd en vol verbeeldingskracht. Gefilmd met een ware visionaire poëzie, overstijgt SOY CUBA het genre van politieke cinema door een toppunt van cinematische kunst te bereiken.